การปรับแต่งเครื่องบิน

เครื่องบินที่สร้างเสร็จแล้วนั้นมีน้อยมากที่จะเอาไปบินโดยไม่ต้องปรับแต่งอีก แม้จะได้สร้างตรงตามแบบทุกประการ ทั้งนี้เพราะจะมีความแตกต่างกันจากวัสดุที่ใช้ในเครื่องบินแต่ละเครื่อง แม้คนทำจะเป็นคนเดียวกันก็ตาม การปรับแต่งที่จะพูดถึงนี้จะเกี่ยวกับเครื่องบินในร่มโดยเฉพาะซึ่งเครื่องบินนี้จะใช้กำลังจากยางในการบินตั้งแต่ต้นจนจบ ไม่มีเรื่องของลมเข้ามาเกี่ยวข้อง

          สิ่งแรกสุดที่ต้องทำคือเมื่อติดใบพัดและยางเรียบร้อยแล้วต้องตรวจสอบจุดศูนย์ถ่วงให้ได้ตามกำหนด หากในแบบไม่บอกใว้ก็ใช้วิธีกะให้อยู่ประมาณ หนึ่งในสามของชะยาปีกโดยวัดจากชายหน้า มีหลายๆคนไม่อยากจะถ่วงน้ำหนักเพิ่มเพราะเกรงว่าจะทำให้เครื่องบินหนักเกินไป แต่ขอยืนยันว่าหากจุดศูนย์ถ่วงไม่ได้แล้วการปรับแต่งให้เครื่องบินบินได้ดีนั้นทำได้ยาก


          ต่อมาก็ต้องตรวจว่าการติดตั้งชิ้นส่วนถูกต้อง มุมยกต่างๆเป็นไปตามที่กำหนดในแบบ โครงสร้างไม่บิดเบี้ยว หากมีก็ต้องแก้ไขเสีย ทีนี้ก็ทดลองร่อนดู โดยใช้มือพุ่งเครื่องบินเบาๆไปที่จุดเล็งบนพื้นข้างหน้าของจุดที่ยืนอยู่ประมาณสี่ห้าเมตร หลายคนทดสอบการร่อนโดยพุ่งไปในแนวระดับขนานกับพื้นซึ่งไม่ถูกต้องครับ สังเกตุลักษณะการร่อนหากมีอาการหัวหนักคือตกลงพื้นเร็วก็ต้องดัดแพนหางระดับด้านหลังขึ้นแล้วทดลองใหม่ แต่หากเครื่องบินเกิดอาการหัวเบาคือเชิดหัวขึ้นก่อนปักลงก็ต้องปรับแพนหางระดับด้านหลังลงเล็กน้อย ปรับจนการร่อนเป็นที่พอใจ ในการทดลองนี้ต้องเลือกเวลาที่ไม่มีลมเพื่อจะได้สังเกตุอาการได้ชัดเจน นอกจากนั้นการปรับต้องทำทีละน้อย


          ต่อไปก็จะเป็นการปรับการบินด้วยกำลังจากยาง โดยตรวจสลักหัว [Nose block] ที่ถอดได้ว่ามีความพอดีไม่หลุดหรือเลื่อนไปมาได้ แกนใบพัดมี Down thrust ตามที่กำหนดเพราะหากไม่มีแล้วกำลังจากยางจะฉุดให้เครื่องบินทำการไต่เร็วเกินไปจนอาจเป็นวงกลมด้านตั้งแล้วตกได้ ลองหมุนยางประมาณ 50-80 รอบแล้วทดลองดู การปล่อยเครื่องบินจะใช้วิธีพุ่งเบาๆไม่ใช่ขว้างออกไป

          สังเกตุการบินและการหมุนของใบพัด หากเครื่องบินบินไปช้ามากเหมือนแรงไม่พอ ลองดูว่ามีอะไรทำให้ใบพัดหมุนไม่คล่องเช่นปมยางขัดกับชิ้นส่วนอื่นๆ แกนใบพัดฝืดหรือไม่ หากการหมุนปกติลองหมุนรอบเพิ่มขึ้น หากยังไม่ไปอีกก็แสดงว่ายางที่ใช้มีกำลังน้อยไป แต่ในทางตรงข้ามคือเครื่องบินบินเร็วมาก ใบพัดหมุนได้นิดเดียวก็หมดแล้ว แสดงว่ายางที่ใช้แรงมากไป ใช้วิธีลดขนาดของยางหรือเพิ่มความยาวของยางแล้วทดลองใหม่
ในการบินด้วยแรงยางนี้การปรับแต่งจะทำด้วยการปรับแรงฉุดที่สลักหัวเช่นเพิ่มหรือลด Down thrust ด้วยการใช้ไม้บางๆเสริมด้านบนหรือล่างของสลักหัว และปรับวงในการเลี้ยวโดยการลดหรือเพิ่มแรงฉุดด้านข้าง [Left หรือ Right thrust] โดยใช้ไม้เสริมด้านข้างของสลักหัวทำนองเดียวกับการปรับ Down thrust นั่นเอง

          สำหรับเครื่องบินในร่มแบบเบามากๆเช่นพวก Parlor plane หรือ Micro Rat ซึ่งไม่มีสลักหัวนั้น จะใช้การปรับเลื่อนความสูงของเสารับปีกแทน เช่นเครื่องบินบินไปข้างหน้าได้แต่ไม่ยอมไต่ก็ปรับเสารับปีกให้สูงขึ้นเป็นการเพิ่มมุมปะทะของปีก แต่หากไต่เร็วไปจนเกิดอาการสตอลล์ก็ลดมุมปะทะลงเล็กน้อย ส่วนการปรับความกว้างของวงเลี้ยวก็ปรับที่แพนหางดิ่งหรือที่ท่อนหางก็ได้